Αντιφάσκω με τον εαυτό μου;
Πολύ καλά τότε αντιφάσκω με τον εαυτό μου,
(Είμαι μεγάλος, περιέχω πλήθη.)
—Walt Whitman (1855)
Για πάνω από μια δεκαετία, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με βοήθησαν να εξερευνήσω διαφορετικές πτυχές της μάθησης και του επαγγέλματός μου, πολύ περισσότερα από όσα θα μπορούσα να έχω μόνος μου ή στην κοινότητά μου. Συχνά νιώθω περισσότερη συγγένεια για ορισμένες από τις διαδικτυακές μου συνδέσεις παρά για τους ντόπιους γείτονές μου. Η ζωή με αντιφάσεις μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη κριτικής σκέψης. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν δώσει τη δυνατότητα σε περισσότερους από εμάς να ζούμε σαν καλλιτέχνες, επαναπροσδιορίζοντας συνεχώς τον εαυτό μας και τη δουλειά μας. Παρά τα όσα συμβαίνουν στο Twitter, αναδύονται και άλλες επιλογές για σύνδεση στο διαδίκτυο, όπως το open covenant ‚fediverse‘ και Μαστόδοντας.
Σκοπεύω να συνεχίσω να αγκαλιάζω τις αντιφάσεις, να εξερευνώ νέες ιδέες και να είμαι ένα έργο τέχνης σε εξέλιξη. Πολλά από αυτά θα τα κάνω ενώ είμαι συνδεδεμένος μέσω κάποιας μορφής κοινωνικών μέσων. Καθώς περισσότεροι από εμάς το κάνουμε αυτό, θα μπορέσουμε να ενισχύσουμε τα κοινά μας, να εργαστούμε για μια καλύτερη κοινωνία και να προωθήσουμε τη δημοκρατία. Οι τελευταίες δύο δεκαετίες μιας πολύ δραστήριας διαδικτυακής ζωής με βοήθησαν να συγκρατήσω περισσότερα πλήθη. Θα το συνιστούσα ανεπιφύλακτα.
Θεωρώ ότι η χειρωνακτική φύση της συλλογιστικής μου είναι ουσιαστικό μέρος της. Η συνεχής πράξη της σύνταξης μιας ανάρτησης ιστολογίου — για πάνω από 19 χρόνια — με αναγκάζει να σκεφτώ λίγο περισσότερο από το να κάνω ένα κλικ και να την αρχειοθετήσω ή να την προβάλλω από ένα αυτοματοποιημένο σύστημα. Η εβδομαδιαία ρουτίνα του ελέγχου των αγαπημένων μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και της δημιουργίας των Finds της Παρασκευής είναι μια άλλη μη αυτόματη ρουτίνα που θεωρώ ότι βοηθά στην ενίσχυση της μάθησής μου και στην προσθήκη των γνώσεών μου.
Η ταχυδακτυλουργία των αναδυόμενων πολυτροπικών μοντέλων παραγωγής μεγάλων γλωσσών μπορεί να οδηγήσει στην πλήρη αποκωδικοποίηση και σύνθεση της πραγματικότητας. Αυτά τα εργαλεία καταργούν την απαίτηση να σκέφτεστε πρώτα και να έχετε νόημα κάνοντας. Μπορούν να συσκοτίσουν τις αισθήσεις μας. Το να βασιζόμαστε υπερβολικά στη γνώση που δημιουργείται τεχνητά μπορεί να εμποδίσει τη δική μας αίσθηση. Ακόμη πιο σημαντικό, είναι οι συνδέσεις και η ανταλλαγή γνώσεων μεταξύ των ανθρώπων που κρατούν ζωντανούς τους πολιτισμούς – πώς ο πολιτισμός οδήγησε την ανθρώπινη εξέλιξη.
«Τι συμβαίνει όταν σταματήσουμε να συγκεντρώνουμε τις γνώσεις μας ο ένας με τον άλλον και αντί να τις ρίχνουμε κατευθείαν στο The Machine; Πού θα είναι οι βιβλιοθήκες μας; Πώς μπορούμε να αποφύγουμε την πλήρη εξάρτηση από το The Machine; Με ποιο περιεχόμενο τροφοδοτούμε την επόμενη έκδοση του The Machine για εκπαίδευση; … Έχουμε ήδη μια μη αναστρέψιμη εξάρτηση από τις μηχανές για την αποθήκευση της γνώσης μας. Αλλά τουλάχιστον το ελέγχουμε. Μπορούμε να το εξαγάγουμε, να το αντιγράψουμε, να το πάμε και να το αποθηκεύσουμε σε ένα θησαυροφυλάκιο στην Αρκτική (όπως έχει κάνει το Github). Τι γίνεται λοιπόν μετά; Δεν ξέρω, έχω μόνο ερωτήσεις. Κανένα από τα οποία δεν θα βρείτε στο StackOverflow.“ —Peter Nixey 26-03-2023
Οι μηχανές είναι τα εργαλεία μας, όχι οι φίλοι μας. Ας βεβαιωθούμε ότι γνωρίζουμε πώς λειτουργούν και τι κρύβεται πίσω από αυτά μαθαίνοντας ο ένας με και από τον άλλο.
