Η επόμενη συνταγή για το «Our Daily Bread – A Harvest Festival of the Future» είναι στην πραγματικότητα μια συνταγή για ένα συστατικό: το αλεύρι βελανιδιού. Επειδή όμως χρειάζεται χρόνος για να φτιάξουμε αλεύρι βελανιδιού, καλύτερα να ξεκινήσουμε σήμερα.
Σε πολλά κεφάλια – μέχρι την έρευνά μου και στη δική μου – τα βελανίδια αποθηκεύονται ως δηλητηριώδη ή τουλάχιστον μη βρώσιμα. Αυτό συμβαίνει επειδή χωρίς την κατάλληλη επεξεργασία, η περιεκτικότητα σε οξύ στα βελανίδια είναι τόσο υψηλή που απλώς πικρή γεύση. Αλλά οι πικρές ουσίες μπορούν να αφαιρεθούν εύκολα. Όποιος έχει πάρει ποτέ μαύρα καρύδια τουρσί ξέρει τη διαδικασία: νερό, νερό, νερό. Θέλει υπομονή, αλλά αξίζει τον κόπο. Δεν τα κατάφερα όμως με το καθορισμένο 24ωρο για πότισμα, αύξησα τον χρόνο στις 60 ώρες. Είναι καλύτερο να δοκιμάζετε μόνο τα βελανίδια από καιρό σε καιρό – η ευαισθησία στο πικρό διαφέρει από άτομο σε άτομο.
Φέτος είναι – τουλάχιστον στην περιοχή του Μπέργκις και της Κολωνίας – μια καλή χρονιά με βελανίδια (έτος κατάρτι). Όταν μάζευα βελανίδια, μάζεψα γρήγορα ένα κιλό βελανίδια – αλλά επειδή πρέπει επίσης να υπολογίσετε πολλά απόβλητα, θα πρέπει να μαζέψετε περίπου τη διπλάσια ποσότητα από αυτήν που χρειάζεστε. Όταν πλένετε, τακτοποιείτε ό,τι επιπλέει από πάνω. Αυτό λίγο πολύ τακτοποίησε όλα τα σκουληκικά βελανίδια (έλεγξα και έκοψα μερικά από τα επιπλέοντα βελανίδια και σχεδόν όλα ήταν μολυσμένα).
Όταν ξεφλουδίζετε, μπορείτε στη συνέχεια να αποφασίσετε ανάμεσα σε δύο μεθόδους: είτε ανοίγετε τα ωμά βελανίδια και αφαιρείτε τα κουκούτσια είτε τα ψήνετε πρώτα στο φούρνο για 15 λεπτά. Τότε το ξεφλούδισμα θυμίζει περισσότερο ξεφλούδισμα κάστανων και αφαιρείται με αυτό τον τρόπο και η φλούδα στους πυρήνες. Η μέθοδος 2 με ελκύει περισσότερο. Αλλά εδώ χρειάζεσαι και ένα κοφτερό μαχαίρι. Μετά το ξεφλούδισμα, ποτίζονται, μετά πρέπει να στεγνώσουν τα βελανίδια και μετά μπορεί να αλεσθεί ένα αλεύρι από τα ξερά βελανίδια. Αυτό λειτουργεί πολύ καλά με ένα μύλο σιτηρών με μύλο χάλυβα (!), αλλά θα πρέπει να είναι δυνατό να γίνει και με εξάρτημα τρίφτη. Στη συνέχεια, το αλεύρι έχει ελαφρώς πικρή γεύση, καρύδι και με μια νότα βελανιδιάς.
αποδίδει περίπου 300 γρ αλεύρι βελανιδιού
Πλύνετε τα βελανίδια μετά τη συλλογή και πετάξτε τα βελανίδια που επιπλέουν στο νερό.
Τώρα τα βελανίδια απλώνονται σε ένα ταψί και ψήνονται για 15 λεπτά στους 200°C.
Αφήνουμε να κρυώσει ελαφρώς και μετά ξεφλουδίζουμε με ένα κοφτερό μαχαίρι. Ο ευκολότερος τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι να κόψετε πρώτα τα βελανίδια στη μέση και μετά να αφαιρέσετε τους σπόρους.
Τώρα τα βελανίδια ποτίζονται. Για να το κάνετε αυτό, τοποθετήστε τα βελανίδια σε ένα μεγάλο ποτήρι και καλύψτε με διπλάσια ποσότητα νερού. Αλλάζετε το νερό κάθε 12 ώρες. Μετά από 2-3 ημέρες, τα βελανίδια έχουν ελαφρώς πικρή γεύση και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ξανά.
Για το αλεύρι βελανιδιού, τα βελανίδια είναι πλέον στεγνωμένα σε ένα πλέγμα. Όποιος έχει έναν αφυγραντήρα μπορεί να τον χρησιμοποιήσει. Μόλις στεγνώσουν τελείως τα βελανίδια, αλέθονται σε αλεύρι σε μύλο με ατσάλινο μύλο (!).
